Psychoterapia indywidualna dla młodzieży

Psychodynamiczna psychoterapia młodzieży jest zmodyfikowaną wersją pracy terapeutycznej z osobami dorosłymi. Przebiega w dość zbliżony sposób – podobnie jak psychoterapia dorosłych, terapia młodzieży ma stałą strukturę dotyczącą czasu trwania i częstotliwości spotkań (zwykle 1 raz w tygodniu), ma formę rozmowy zogniskowanej na przeżyciach, przemyśleniach i skojarzeniach młodej osoby, a także jej istotnym aspektem jest analiza uczuć doświadczanych przez pacjenta młodzieżowego w kontakcie z terapeutą.

Znaczące różnice dotyczą jednak rozumienia przez nas okresu życiowego, jakim jest adolescencja, w związku z czym przyjmujemy także nieco inną technikę pracy. Uznajemy, że część mechanizmów, które w życiu dorosłym stanowią o trudnościach natury psychicznej, w okresie adolescencji pełni funkcje rozwojowe i są one nieodzowne w procesie budowania własnej indywidualności oraz stopniowego separowania się od rodziców. Niekiedy jednak w tych naturalnych procesach rozwojowych pojawiają się trudności, w przezwyciężaniu których pomocna lub nawet niezbędna staje się terapia.

Warto zgłosić się na konsultację z psychoterapeutą, jeśli zauważacie Państwo u swoich nastoletnich dzieci problemy takie jak:

• wyraźne i trwające od pewnego czasu zaburzenia emocjonalne, przejawiające się np. w postaci nasilonego lęku, znacznie obniżonego nastroju, przybierające czasami formę samookaleczeń, myśli rezygnacyjnych lub samobójczych;
• wycofanie się z kontaktów rówieśniczych lub znaczące trudności w budowaniu kontaktu z innymi, albo – zupełnie bezkrytyczne poddawanie się destruktywnym wpływom grupy rówieśniczej;
• przez dłuższy okres nieadekwatnie zaniżoną lub zawyżoną samoocenę;
• zaburzenia zachowania, związane z usilnym, niepoddającym się poleceniom i zakazom łamaniem norm społecznych;
• specyficzne trudności w nauce lub nadmierne absencje na zajęciach szkolnych;
• wykraczające poza normę trudności w kontrolowaniu swoich impulsów agresywnych bądź seksualnych albo ich nadmierne kontrolowanie i tłumienie, tak jakby nie istniały;
• zaburzenia odżywiania, uzależnienia od substancji psychoaktywnych bądź np. komputera.

W przypadku pacjentów niepełnoletnich, wymagamy, aby pierwsze spotkanie odbyło się w obecności rodzica bądź prawnego opiekuna dziecka. W trakcie tej konsultacji omówimy zakres dostrzeganych przez rodzica i nastolatka problemów i rozeznamy czy mieszczą się one czy wykraczają poza typową dla adolescentów normę rozwojową. Dzięki temu wspólnie zdecydujemy, czy istnieje potrzeba podjęcia pracy terapeutycznej, oraz uzgodnimy jej ewentualne cele i przebieg.

Ta pierwsza konsultacja jest dobrą okazją do poznania terapeuty zarówno przez pacjenta młodzieżowego, jak i jego rodzica oraz zadania terapeucie rozmaitych istotnych pytań. W przypadku podjęcia decyzji o rozpoczęciu psychoterapii, obowiązuje nas wobec naszych młodzieżowych pacjentów tajemnica zawodowa, która – poza wyjątkami zagrożenia dla życia lub zdrowia – może być uchylona wyłącznie za ich świadomą zgodą. Za pozwoleniem ze strony młodego pacjenta zgadzamy się w uzasadnionych okolicznościach na udzielenie rodzicom ogólnych informacji o przebiegu terapii oraz przedstawienie ogólnych sugestii i zaleceń wychowawczych.